Chirurgiczne usuwanie znamion barwnikowych
Znamiona barwnikowe potocznie nazywane „pieprzykami" są wadą rozwojową polegającą na zgromadzeniu się w zdrowej skórze komórek barwnikotwórczych (melanocytów). Na znamiona barwnikowe ogromny wpływ ma promieniowanie słoneczne. Może przekształcić "pieprzyki" w czerniaka – najgroźniejszy nowotwór skóry. Należy zabezpieczać znamiona kremami z wysokim filtrem, unikać opalania, kontrolować je regularnie u dermatologa. Kluczową metodę diagnostyczną w przypadku znamion barwnikowych jest dermoskopia. Należy wykonać ją bezwzględnie, gdy znamię barwnikowe „pieprzyk":
- szybko rośnie,
- łuszczy się, swędzi, krwawi,
- ma nieregularne brzegi,
- niejednolity kolor,
- zmienia się.
Kwalifikacja do chirurgicznego usunięcia znamienia barwnikowego (zmiany melanocytowej) odbywa się zatem na podstawie oceny dermoskopowej. Podstawową metodę dermatochirurgiczną z wyboru stanowi wycięcie wrzecionowate: eliptyczne lub łódkowate. Do znieczulenia miejscowego używa się 1-2% lignokainy. Podczas usuwania zmiany barwnikowej należy zachować marginesy poziome i pionowe, tak aby makroskopowo zmiana została wycięta w całości, z jednoczesnym maksymalnym oszczędzeniem zdrowej skóry. Po wstępnym zaopatrzeniu rany zakłada się odpowiednią liczbę szwów. Uzyskany materiał oddaje się do badania histopatologicznego, tak aby uzyskać pewność co do rodzaju usuniętej zmiany. Podczas procesu gojenia należy unikać kontaktu rany z wodą. Usunięcie szwów następuje średnio od 5 do 7 dni po zabiegu, w zależności od lokalizacji znamienia barwnikowego. Po usunięciu szwów czasami istnieje konieczność założenia plasterków (Steri Stripy®), aby zmniejszyć tendencję do rozchodzenia się brzegów blizny.