Leczenie, usuwanie blizn patologicznych
Tworzenie blizn jest częścią normalnego procesu gojenia.. Czynniki zewnętrzne jak infekcje rany, zaburzenia odżywiania oraz czynniki osobniczo indywidualne: typ skóry, skłonności genetyczne mogą niekorzystnie wpływać na proces prawidłowego bliznowacenia, czego efektem są blizny patologiczne, stanowiące poważny problem natury estetycznej. Wyróżnia się blizny dojrzałe i niedojrzałe, przerosłe oraz keloidy.
Blizny niedojrzałe
Zazwyczaj koloru różowego bądź czerwonego nieco uniesione ponad powierzchnię skóry. Mogą im towarzyszyć świąd oraz bolesność przy ucisku.
Blizny dojrzałe
Znajdują się w poziomie skóry mają jasną cielistą barwę.
Blizny przerosłe
Uniesione o czerwonym zabarwieniu, nie wykraczają poza granice cięcia chirurgicznego. Blizny przerosłe rozwijają się kilka tygodni po zabiegu chirurgicznym lub w wyniku urazu, szybko powiększają się w ciągu 3-6 miesięcy.
Keloidy (bliznowce)
Guzy zbudowane z tkanki łącznej włóknistej. W odróżnieniu od przerostowych mają kształt wybrzuszeń powstałych nad brzegami rany. Keloidy są twarde, lśniące, sino - czerwone lub matowobiałe, bywają bolesne. Przyczyna tworzenia keloidów jest to skłonność do nadmiernej produkcji kolagenu. Keloidy mogą pojawiać się samoistnie lub w miejscach urazów nawet po dłuższym czasie od zranienia. Do ich powstania może też dojść po zadrapaniach, ukąszeniach, po szczepieniach ochronnych, tatuażach, zastrzykach oraz w przebiegu tworzenia się wykwitów trądzikowych (skóra ramion). Keloidy najczęściej występują w okolicy mostka, dekoltu, linii pośrodkowej ciała, ramion, na płatkach usznych.
Sposób leczenia blizn uzależniony jest od rodzaju blizny, jej umiejscowienia, a także od czasu jaki upłynął od chwili zranienia. Leczenie bliznowców oraz blizn przyrosłych jest trudne, zazwyczaj wymaga skojarzonych metod leczenia, a pożądany efekt rzadko udaje się uzyskać za pierwszym razem. Metody stosowane w leczeniu, między innymi usuwaniu blizn:
- terapia uciskowa (presoterapia),
- preparaty silikonowe (żele silikonowe),
- leczenie chirurgiczne (blizny powrózkowate, blizny przykurczające),
- miejscowe zastrzyki (ostrzykiwanie) steroidem,
- krioterapia,
- laseroterapia frakcyjna.
Przy mniej rozległych bliznach przerostowych oraz bliznowcach wycięcie chirurgiczne łączymy z innymi metodami. Najpopularniejszą techniką jest ostrzyknięcie brzegów rany kortykosteroidami po wycięciu chirurgicznym. Stosowany jest cykl zabiegów: 2-3 iniekcji w odstępach czasowych 4-6 tygodni. Miejscowe działania niepożądane po ostrzykiwaniu steroidami to zaniki, odbarwienia, teleangiektazje.